Chiang Rai wordt veel over het hoofd gezien in vergelijking met het geliefde Chiang Mai met al zijn tempels. Als je door Thailand reist, moet een dagtocht naar Chiang Rai vanuit Chiang Mai op zijn minst aan je route worden toegevoegd. Al was het maar vanwege de prachtige White Temple van Chiang Rai, of bij zijn officiële naam: de Wat Rong Hun.
Een kunstenaarsproject
De White Temple in Chiang Rai is heel anders dan andere tempels in het gebied of zelfs Thailand, omdat het privé is gebouwd en eigendom is. De lokale naam is Wat Rong Khun, maar aan de hand van de foto’s kun je zien waarom het bekend staat als de Witte Tempel.
Dit extravagante witte gebouw verkeerde in slechte staat toen het werd gekocht door de privé-eigenaar: Chalermchai Kositpipat, een plaatselijke kunstenaar. Hij wijdde zijn leven aan de wederopbouw en het herstel van zijn eerbetoon aan het boeddhisme. Dat kostte hem miljoenen baht en al heel wat jaren. De tempel is nog steeds niet echt af.
Wat Rong Khun
Het resultaat van de herbouw en restauratie is verbluffend mooi. De tempel is sprookjesachtig wit en als het wit het zonlicht opvangt, straalt alles in je blikveld. De witte tempel symboliseert de boeddhistische weg naar de hemel, of eigenlijk verlichting. Van de witte pure kleur tot de spiegels die voor reflectie staan, ieder detail staat ergens voor.
Het mooist – of meest onheilspellend eigenlijk – is misschien de brug naar de centrale tempel zelf. De brug leidt over een zee van grijpende handen, die op hun beurt weer symbool staan voor aardse verlangens. De handen zijn wat eng, maar het is een grandioze entree tot de tempel.
Wat Rong Hun is van binnen wel wat minder spectaculair dan je zou verwachten. Of misschien juist wel? Op de binnenmuren zijn muurschilderingen aangebracht. Vaak met een wel heel moderne touch, zoals met stripfiguren en cartoonhelden.
Maar het is niet alleen de witte tempel zelf die verbluft. Op het tempelterrein is nog meer te zien, zoals een toiletgebouw dat is ontworpen als een gouden tempel. Ik vond vooral de ‘boom’ met wishing leafs mooi. Je kan een blad kopen voor een minimale bijdrage, waarna je hier jouw wens opschrijft. Niet alleen in de boom hangen wishing leafs, maar ook op andere plekken op het tempelterrein. Er is zelfs een galerij waarvan het plafond alleen maar uit zilverkleurige blaadjes bestaat.
Bezoek ook de Black Temple en Blue Temple
In de buurt van Chiang Rai kan je ook de tegenhanger van de witte tempel vinden: de Black Temple, ook wel Black House of Baan Dam genoemd. Ook dit is een kunstwerk, van de Thaise kunstenaar Thawan Duchanee. De zwarte tempel is prachtig om te zien, maar ook wat onheilspellend. Het tempelgebied is een groene oase, maar de Black House en andere bouwwerken hebben wat vreemde en lugubere details als je goed kijkt.
Ook de Black Temple bezoek je makkelijk met openbaar vervoer. De bussen vertrekken vanaf het busstation. Er is een toegangsprijs.
Oh, en wil je nog een tempel in deze reeks bezoeken? Voeg dan de Blue Temple – of Wat Rong Suea Ten – aan je rijtje toe. De raadt al wel welke kleur deze tempel heeft. Aan de buitenkant is het naast blauw ook goud, maar binnen is het echt blauwer dan blauw. Ook al een kunstenaarsproject en een mix van moderne kunst met traditionele tempels.
De blauwe tempel bezoek je niet zo makkelijk met openbaar vervoer. Regel een tuktuk, tour, taxi of Uber. Toegang is gratis.
Praktische tips voor de White Temple van Chiang Rai
De White Temple ligt net buiten Chiang Rai. Je kan er met tours komen, maar ook makkelijk met de public bus. Vanaf het centrale busstation gaan er meerdere bussen die kant op. Dat is natuurlijk goedkoper, maar vooral ook avontuurlijker.
Jarenlang was toegang tot de white temple gratis, maar inmiddels betalen buitenlandse bezoekers een toegangsprijs.
Wat Rong Khun is misschien privébezit, maar er wordt verwacht dat je je zo kleed als in alle Thaise tempels. Draag dus passende kleding: knieën en schouders moeten bedekt zijn.
