Florence – of Firenze in het Italiaans – is een stad waar alles dicht op elkaar zit: geschiedenis, kunst, gezellige markten, pleinen vol mensen en fotogenieke steegjes waar je ineens alleen loopt. Je ziet hier beelden en monumenten die je herkent uit schoolboeken, maar dan in het echt. De stad plakt dan ook aan elkaar van iconische bezienswaardigheden en beroemde locaties. Maar wisselt dat ook weer af met minder bekende parels en rustige wijken. Juist vanwege die afwisseling is het heerlijk om hier dagen lang rond te struinen en meerdere stedentrips aan dit Toscaanse icoon te wijden.
In deze blog zetten we de mooiste plekken voor je op een rij. Van bekende hoogtepunten tot rustige tuinen en minder voor de hand liggende musea. Natuurlijk vertellen we je over de toeristische bezienswaardigheden, maar we geven je ook een unieke selectie van minder bekende plekken en geheime parels. Florence is rijk aan indrukken en deze gids helpt je om er de juiste uit te kiezen!
Waar Florence om bekend staat
Florence staat bekend als de stad waar kunst, geschiedenis, vakmanschap en het echte Italiaanse leven samenkomen. Je voelt er de invloed van de renaissance, maar ook de flair van een stad waar mensen al eeuwenlang met aandacht voor kunst en cultuur leven en werken. Florence is klein genoeg om te voet te ontdekken, maar groot genoeg om je elke dag weer te verrassen. Geen andere plek combineert zoveel cultuur, creativiteit en karakter op zo’n compacte oppervlakte.
Wat Florence écht bijzonder maakt, is dat hier de renaissance begon. Ideeën over schoonheid, perspectief, vrijheid en wetenschap kregen in deze stad voor het eerst echt de ruimte. Kunstenaars, denkers en architecten werkten samen aan een nieuw wereldbeeld en dat zie je nog steeds terug, in de sfeer en in hoe de stad is gebouwd.
Tegelijk is Florence een stad van cultuur. Niet alleen door wat je in musea ziet, maar ook door de namen die hier hun sporen nalieten: Dante, Galileo, Machiavelli. Je loopt letterlijk in hun voetsporen en wordt omringd door de mooiste kunst en architectuur.
Ook het ambacht leeft hier nog volop. In kleine werkplaatsen wordt met de hand gewerkt aan leer, marmer, hout en goud. Geen massaproductie, maar aandacht en traditie. Vooral in de wijk Oltrarno zie je het vakmanschap nog van dichtbij en kun je het zelfs kopen of zelf proberen.
En dan is er het alledaagse Florence. Met markten, pleinen, koffiebars en pastalunches. Je kijkt er je ogen uit, maar je doet ook gewoon mee door zelf aan te schuiven in een lokaal restaurant. Of je nu een broodje eet aan een marmeren toog, of een glas wijn drinkt in een steegje met uitzicht op de Arno: alles is hier net iets mooier en chiquer. Florence laat zich niet in een museum categoriseren. Het is een historische stad die nog altijd écht leeft, en die je als bezoeker uitnodigt om mee te doen.
De leukste wijken van Florence
Florence is overzichtelijk, maar toch voelt elke wijk als een eigen wereld. Van bruisend en toeristisch tot creatief en dorps, en waar je verblijft, bepaalt je ervaring. Ga je voor levendig en centraal? Of liever rustig en lokaal? Dit zijn de leukste buurten om te verblijven, elk met hun eigen charme.
Historisch centrum San Giovanni (rond de Duomo)
Wil je overal dichtbij zitten? Dan is het centrum de plek. Je loopt zo naar de Duomo, de Uffizi en de Ponte Vecchio. Winkels, restaurants en koffiebars zitten op elke hoek. Ideaal als je voor het eerst in Florence bent of maar kort blijft. Houd er wel rekening mee dat het hier echt heel druk kan zijn, vooral overdag. Voor rust moet je net even ergens anders zijn, maar qua gemak is dit niet te overtreffen.
Oltrarno (Santo Spirito & San Frediano)
Aan de overkant van de rivier ligt Oltrarno, een wijk die iets meer ademt. Hier heb je minder massatoerisme en zie je vooral lokale cafés, ambachtslieden, pleintjes met wijnbarretjes en verborgen tuinen. De bekendste bezienswaardigheid in deze wijk is het Palazzo Pitti. Santo Spirito is levendig en jong, San Frediano iets rustiger en traditioneler. Je zit nog steeds op loopafstand van alles, maar de sfeer is wat meer ontspannen en lokaal.
Santa Croce
Net buiten het centrum, net wat oostelijker, vind je Santa Croce. Een wijk met karakter, waar je nog ouderwetse markten, gezellige trattoria’s en lokale winkels tegenkomt. Het is een fijne mix van wonen en ontdekken. Je zit vlak bij de bezienswaardigheden, maar zonder de hectiek van het Domplein. ’s Avonds is het hier levendig, zonder massaal te worden. Ideaal voor wie cultuur wil combineren met sfeer.
San Niccolò
Een tikkeltje verborgen, tegen de heuvel aan, ligt San Niccolò. Een kleine, artistieke wijk met een bohemien vibe. Je vindt er galerieën, creatieve ateliers en knusse restaurants. Het ligt aan de voet van de klim naar Piazzale Michelangelo, dus je hebt de mooiste uitzichten om de hoek. Hier voelt Florence dorps aan, maar dan met uitzicht op de stad.
Fiesole
Heb je liever rust, ruimte en uitzicht? Dan is Fiesole iets voor jou. Dit dorpje ligt boven Florence, midden in het groen. Je kijkt uit over de hele stad en wandelt zó tussen de olijfbomen. Toch sta je in twintig minuten weer midden in het centrum. Fiesole is perfect als je langer blijft of na een dag sightseeing even wilt uitademen.
Toeristische kaart van Florence
De klassieke bezienswaardigheden
#1 Duomo di Firenze (Santa Maria del Fiore)
Als je Florence zegt, zeg je de Duomo. Deze gigantische kathedraal bepaalt het stadsbeeld en is van binnen én buiten indrukwekkend. De bouw begon in 1296 en duurde eeuwen. De beroemdste blikvanger is de enorme koepel van Brunelleschi, sinds 1436 het pronkstuk van de stad. Wat toen een bouwkundig raadsel was, is nog steeds een meesterwerk. De gevel is rijk versierd met roze, wit en groen marmer en lijkt bijna een kunstwerk op zich.
Binnen is het verrassend rustig en sober. Persoonlijk vinden wij de buitenkant daarom het meest imposant. De ruimte is gigantisch, en onder de koepel zie je een metershoge fresco van het Laatste Oordeel. Tegen betaling kun je de koepel beklimmen. De klim is zeker op warme dagen even pittig, met ruim vierhonderd treden, maar het uitzicht is spectaculair. Je vindt de Duomo op het centrale plein, midden in de stad.
#2 Piazzale Michelangelo
Voor het mooiste uitzicht over Florence hoef je geen kaartje te kopen, alleen een stukje omhoog te lopen. Piazzale Michelangelo ligt op een heuvel aan de zuidkant van de stad en biedt een panoramisch beeld waar je stil van wordt. Je ziet álles: de Duomo, de daken van de stad, de rivier de Arno en de heuvels daarachter. In het midden van het plein staat een replica van Michelangelo’s David, maar daar komt bijna niemand echt voor.
Het plein werd in de negentiende eeuw aangelegd toen Florence kort de hoofdstad van Italië was. Je kunt erheen wandelen via een lange trap of gewoon de bus pakken. Het is gratis toegankelijk en vooral populair rond zonsondergang. Dan verzamelt iedereen zich op de trappen met een drankje of camera in de hand. Iets verder omhoog ligt San Miniato al Monte, net zo mooi maar veel rustiger. Als je ergens wilt genieten van Florence in volle glorie, dan hier.
#3 Uffizi Gallery
De Uffizi Gallery is hét museum van Florence en staat wereldwijd bekend om zijn collectie renaissancekunst. Je loopt hier oog in oog met meesterwerken van Botticelli, Michelangelo, Leonardo da Vinci, Rafaël en Caravaggio. Vooral ‘De geboorte van Venus’ en ‘Primavera’ van Botticelli zijn publieksfavorieten. De collectie is enorm, maar overzichtelijk opgebouwd. Je wandelt als het ware door de kunstgeschiedenis van Italië, zaal na zaal.
Het gebouw zelf werd in de zestiende eeuw ontworpen als kantoorruimte voor de overheid. Later werd het omgevormd tot museum op initiatief van de Medici’s. Via een geheime gang – de bekende Corridoio Vasariano – waren het Palazzo Pitti en de Uffizi zelfs met elkaar verbonden. Die gang kun je sinds kort ook weer bezoeken, echt een onvergetelijke ervaring.
Een kaartje is niet goedkoop, maar absoluut de moeite waard. Reserveer van tevoren, want de rijen kunnen lang zijn. De ingang ligt vlak bij Piazza della Signoria. Trek er zeker een paar uur voor uit, want hier wil je rustig de tijd nemen.
#4 Galleria dell’Accademia
De meeste mensen komen naar dit museum voor één ding: Michelangelo’s David. En terecht. Het originele beeld staat hier in volle glorie onder een speciaal ontworpen koepel, en is vele malen indrukwekkender dan de replica op Piazza della Signoria. Maar de Galleria dell’Accademia is meer dan alleen David. Je vindt er ook onafgewerkte beelden van Michelangelo, zoals de ‘Slaven’, die nog half uit het marmer lijken te komen. Die beelden geven een uniek kijkje in zijn werkwijze.
De rest van het museum is kleiner dan veel mensen verwachten, maar zeker de moeite waard. Er is een zaal met religieuze schilderijen uit de dertiende tot vijftiende eeuw, een collectie muziekinstrumenten en een ruimte vol gipsmodellen van beroemde beeldhouwers. De Accademia werd in 1784 opgericht als academie voor kunststudenten, en groeide later uit tot museum.
#5 Ponte Vecchio
De Ponte Vecchio is de oudste brug van Florence en de enige die de bombardementen van de Tweede Wereldoorlog heeft overleefd. Al sinds de middeleeuwen staan er winkeltjes op de brug, en die traditie leeft nog steeds voort. Waar vroeger slagers zaten, vind je nu alleen nog juweliers en goudsmeden. Dat is geen toeval: de Medici’s verdreven de slagers in de zestiende eeuw vanwege de stank. Sindsdien is het vooral glitter en goud. Leuk detail: boven je hoofd loopt de Corridoio Vasariano, een gesloten doorgang die vroeger alleen toegankelijk was voor de Medici-familie.
De brug verbindt de oude stad met de gezellige wijk Oltrarno en is altijd druk. Persoonlijk vonden wij het te druk om de bezienswaardigheid echt goed te kunnen beleven. Eigenlijk zie je de brug misschien nog wel beter vanaf de volgende brug over de Arno. ’s Ochtends vroeg of juist laat in de avond is het hier natuurlijk het rustigst en dus het beste te bezoeken. Dan kun je de details van de houten winkels en de stenen bogen beter in je opnemen.
#6 Palazzo Vecchio
Palazzo Vecchio is het politieke hart van Florence, en dat is het al sinds de veertiende eeuw. Het gebouw ligt aan Piazza della Signoria en ziet eruit als een klein fort, met kantelen en een hoge toren van bijna honderd meter. Binnenin vind je rijk versierde zalen, geheime gangen en kunstwerken van Vasari, Donatello en Michelangelo. De Salone dei Cinquecento is het hoogtepunt: een enorme zaal met muurschilderingen over veldslagen, ooit bedoeld als een propaganda-instrument voor de republiek.
Het paleis was eerst het stadhuis van de stad, later het woonpaleis van Cosimo I de’ Medici. Daarna werd het weer stadhuis, en dat is het nog steeds. Een deel van het gebouw is in gebruik door de gemeente, maar het grootste deel is toegankelijk als museum. Je kunt ook de toren beklimmen voor een uitzicht over de stad.
Tickets zijn apart te koop voor het museum en voor de toren. Het plein voor het gebouw is altijd levendig, met straatmuzikanten en standbeelden, maar binnen is het meestal verrassend rustig. Wil je het museum niet bezoeken? Zonder ticket kun je de prachtige binnenplaats wel bewonderen. Die is vrij toegankelijk.
#7 Piazza della Signoria & Loggia dei Lanzi
Piazza della Signoria is het hart van Florence. Eeuwenlang vonden hier politieke toespraken, openbare terechtstellingen en volksopstanden plaats. Vandaag de dag is het vooral een plek waar je blijft rondhangen omdat er zoveel te zien is. Je staat er letterlijk tussen de beelden. De kopie van Michelangelo’s David zie je meteen, maar minstens zo indrukwekkend zijn de Neptunusfontein, het ruiterstandbeeld van Cosimo I en de marmeren Sabijnse Maagdenroof, vol beweging en drama.
Onder de loggia, aan de rand van het plein, vind je een kleine openluchtgalerij die gewoon gratis toegankelijk is. Daar staan klassieke en barokke beelden alsof het niets is. Je hoort straatmuziek, ziet gidsen met groepjes, mensen op bankjes, kinderen die spelen bij de fontein. Het is druk, maar dan op een sfeervolle manier.
#8 Baptisterium San Giovanni
Recht tegenover de Duomo ligt het Baptisterium van San Giovanni, een achthoekig gebouw dat een stuk ouder is dan de kathedraal zelf. Al in de elfde eeuw werd het gebruikt voor dopen, waaronder die van Dante Alighieri. De buitenkant lijkt sober, maar de binnenkant is totaal het tegenovergestelde. Kijk omhoog en je ziet een gigantische mozaïek van het Laatste Oordeel, met een streng kijkende Christus in het midden en allerlei kleurrijke scènes eromheen.
Aan de buitenkant vallen vooral de bronzen deuren op. Vooral de oostelijke poort trekt alle aandacht. Die werd gemaakt door Lorenzo Ghiberti en kreeg van Michelangelo de bijnaam ‘de Poorten van het Paradijs’. Je ziet bijbelse taferelen in zó veel detail dat je blijft kijken. De originelen staan inmiddels veilig in het museum, maar de replica’s buiten zijn nauwelijks van echt te onderscheiden.
Het Baptisterium is klein, maar indrukwekkend. Je hebt een toegangsticket nodig, meestal als onderdeel van het Duomo-combiticket.
#9 Giotto’s Campanile
Wie Florence van boven wil zien, maar de koepel van de Duomo niet op wil, kiest voor Giotto’s Campanile. Deze vrijstaande klokkentoren is bijna even hoog als de koepel en biedt een net zo spectaculair uitzicht, maar zonder smalle wenteltrappen in een bolvormige ruimte. De toren is ruim 85 meter hoog en telt 414 treden. Geen lift, wel rustplekken onderweg en steeds betere uitzichten naarmate je hoger komt.
De bouw begon in 1334 onder leiding van Giotto, maar hij stierf kort daarna. Andere architecten voltooiden het werk, maar zijn naam bleef eraan verbonden. De gevel is bekleed met hetzelfde kleurrijke marmer als de Duomo, dus het geheel vormt een visueel perfect trio met de kathedraal en het baptisterium.
Een kaartje is nodig om naar boven te gaan. Het uitzicht op de koepel zelf is hier op z’n best.
#10 Santa Croce
Santa Croce is meer dan zomaar een kerk. Dit is de plek waar grote namen uit de Italiaanse geschiedenis begraven liggen, waaronder Michelangelo, Galileo Galilei en Machiavelli. De kerk ligt iets buiten de drukte van het centrum, aan een ruim plein dat ’s avonds vol zit met locals, studenten en straatmuzikanten. Het gebouw zelf dateert uit het einde van de dertiende eeuw en is gebouwd in gotische stijl, met een imposante marmeren gevel die pas in de negentiende eeuw werd toegevoegd.
Binnen vind je indrukwekkende fresco’s van Giotto en een reeks monumenten en kapellen vol kunst en geschiedenis. De Pazzi-kapel, ontworpen door Brunelleschi, is een architectonisch hoogstandje. Ook interessant is het kleine museum dat hoort bij het complex. De sfeer is rustig, zeker in vergelijking met de Duomo. Voor ons was deze kerk daardoor echt een verrassing.
#11 Boboli-tuinen
Achter het Palazzo Pitti liggen de Boboli-tuinen, een uitgestrekt park dat eeuwenlang werd gebruikt als privé-tuinen van de Medici-familie. Als je hier rondloopt, voelt het eerder alsof je door een openluchtmuseum wandelt dan door een park. Er zijn fonteinen, beeldhouwwerken, grotten en lange lanen met perfect gesnoeide hagen. Alles is ontworpen om indruk te maken, en dat doet het nog steeds.
De tuinen ontstonden in de zestiende eeuw en werden in de loop van de tijd uitgebreid en aangepast. Je vindt er onder andere de Fontein van Neptunus, de Buontalenti-grot met vreemde kalksteenfiguren en een enorm amfitheater. Vanaf verschillende plekken heb je uitzicht over Florence of over het Toscaanse heuvellandschap aan de achterkant.
De toegang is betaald. Op warme dagen is het een fijne plek om de drukte van de stad even achter je te laten.
Culturele bezienswaardigheden in Florence
#12 Palazzo Pitti
Aan de overkant van de Arno ligt het imposante Palazzo Pitti, ooit het woonpaleis van de machtigste familie van Florence. Het werd in de vijftiende eeuw gebouwd voor de koopman Luca Pitti, maar al snel overgenomen door de Medici. Zij breidden het uit tot een van de grootste stadspaleizen van Italië. Later woonde hier ook de groothertog van Toscane, en zelfs de Italiaanse koning verbleef er kort in de negentiende eeuw.
Vandaag de dag herbergt het gebouw meerdere musea. De beroemdste is de Galleria Palatina, met schilderijen van Rafaël, Titiaan, Rubens en Caravaggio. Je loopt hier letterlijk door koninklijke zalen vol barokke plafonds en vergulde lijsten. Andere delen van het paleis tonen porselein, zilver, kostuums en moderne kunst.
Je kunt met één ticket meerdere musea bezoeken, inclusief de Boboli-tuinen. Het paleis ligt aan een groot plein in de wijk Oltrarno, iets rustiger dan het centrum, maar absoluut de moeite waard.
#13 Museo dell’Opera del Duomo
Wie denkt dat hij alles gezien heeft bij de kathedraal, vergeet vaak dit museum. En dat is zonde. Het Museo dell’Opera del Duomo ligt letterlijk achter de Dom, maar voelt als een wereld op zich. Alles wat ooit deel uitmaakte van de buitenkant van de kathedraal, het baptisterium of de klokkentoren, maar te kwetsbaar werd om buiten te blijven staan, vind je hier terug.
De collectie is verrassend modern opgezet, met veel ruimte en licht. Je staat ineens oog in oog met de originele Poorten van het Paradijs van Ghiberti, beelden van Donatello, en zelfs een levensgrote reconstructie van de oude gevel van de Duomo. Er is ook een verdieping waar je bijna op gelijke hoogte kijkt met de koepel van Brunelleschi, dankzij slimme videoprojecties en schaalmodellen.
Dit museum is vaak veel rustiger dan de rest van het Domplein. Met je combiticket kun je ook hier naar binnen, en het is absoluut de moeite waard om hier minstens een uur voor uit te trekken.
#14 San Miniato al Monte
Net iets verder omhoog vanaf Piazzale Michelangelo ligt San Miniato al Monte, een kerk waar het ineens stil wordt. Hier geen toeristische drukte, geen foodtrucks of selfie-sticks, zoals je wel kunt verwachten op het nabijgelgen Piazzale Michelangelo. De kerk op deze heuvel dateert uit het begin van de elfde eeuw en is een van de oudste van de stad. De gevel van wit en groen marmer lijkt op die van de Duomo, maar is ouder en eenvoudiger.
Binnen is het koel en schemerig. Je ziet een verhoogd koor, een prachtig houten plafond en een vloer vol geometrische patronen. Naast de kerk ligt een begraafplaats waar onder anderen Carlo Collodi ligt, de bedenker van Pinokkio.
Vanaf het plein voor de kerk heb je een van de mooiste uitzichten over Florence. En het beste: bijna niemand komt hier. San Miniato is gratis te bezoeken en voelt als een goed bewaard geheim, hoog boven de stad. Het ligt wel wat buiten het centrum, dus je moet er wel wat moeite voor doen.
#15 Corridoio Vasariano
De Corridoio Vasariano is een van die plekken in Florence die zowel wereldberoemd als een verborgen prael is. Deze verhoogde gang, gebouwd in 1565 in opdracht van Cosimo I de’ Medici, loopt van het Palazzo Vecchio naar het Palazzo Pitti. Het gaat daarmee dwars door gebouwen, over de Ponte Vecchio en langs de achterkant van kerken en huizen. De Medici’s wilden zich veilig kunnen verplaatsen, zonder het gewone volk tegen te komen.
Van buiten lijkt het een rij kleine ramen boven de juweliers op de beroemde brug. Van binnen loop je door een smalle gang vol kunst. De collectie bestaat uit honderden zelfportretten, van renaissancekunstenaars tot moderne schilders.
Na jaren gesloten te zijn geweest voor restauratie, is de Corridoio sinds 2024 weer open voor publiek. Je kunt alleen naar binnen met een vooraf gereserveerde tour, dus spontaan binnenwandelen zit er niet in. Maar als je de kans krijgt, is dit een van de meest unieke ervaringen die Florence te bieden heeft.
#16 Nationaal Museum Bargello
Het Bargello is een museum waar je makkelijk aan voorbijloopt, maar dat zonde zou zijn. Het zit in een robuust gebouw dat in de dertiende eeuw werd gebouwd als hoofdkwartier van de stadscommandant, en later dienstdeed als gevangenis. Vandaag is het het belangrijkste beeldhouwmuseum van Florence. Hier zie je werken van Donatello, Verrocchio, Michelangelo en Cellini – kunstenaars die de stad letterlijk mee vormgaven.
Het bekendste werk is Donatello’s bronzen David, een van de eerste naaktbeelden sinds de oudheid, en behoorlijk gedurfd voor zijn tijd. Ook bijzonder is de zaal met wapens en harnassen, en een hele verdieping gewijd aan islamitische kunst en decoratieve objecten. Het museum is rustig, overzichtelijk en kleinschalig vergeleken met de Uffizi.
Het Bargello ligt op een paar minuten lopen van de Duomo en is makkelijk in te plannen. Kaartjes zijn betaalbaar en je hoeft meestal niet in de rij te staan. Een aanrader voor wie meer wil dan alleen schilderijen.
#17 Cappelle Medicee
Achter de basiliek van San Lorenzo ligt de Cappelle Medicee, een serie grafkapellen die de macht en rijkdom van de Medici-familie in één klap duidelijk maken. Hier liggen grootheden als Cosimo I en Lorenzo de’ Medici begraven, en dat zie je. Marmer, goud, ingelegde steen en beelden van Michelangelo maken deze plek bijna theatraal.
De beroemdste ruimte is de Sagrestia Nuova, ontworpen door Michelangelo. Hier staan vier beelden die dag en nacht verbeelden, leunend op de sarcofagen van Medici-prinsen. De sfeer is zwaar en monumentaal, maar de architectuur en beeldhouwwerken zijn van een niveau dat je nergens anders ziet. De latere Capella dei Principi is een soort marmeren koepelzaal vol kleur en symmetrie.
#18 Biblioteca Medicea Laurenziana
Midden in de wijk rond San Lorenzo ligt een bijzondere bibliotheek die vaak wordt overgeslagen: de Biblioteca Medicea Laurenziana. En dat is jammer, want dit is niet zomaar een boekenverzameling. De bibliotheek werd in de zestiende eeuw ontworpen door niemand minder dan Michelangelo. Vooral de entreehal is bijzonder, met een theatrale trap die niet alleen functioneel is, maar ook een kunstwerk op zich.
De collectie bestaat uit duizenden manuscripten en vroege boeken, veelal afkomstig uit de persoonlijke verzameling van de Medici. De leeszaal is lang, smal en licht, met houten banken en kasten in renaissancestijl. De bibliotheek is alleen op specifieke tijden te bezoeken, en met een ticket. Helaas lukte het ons daarom niet het in ons bezoek in te plannen.
Bijzondere tuinen en uitzichtpunten
#19 Giardino Bardini
Giardino Bardini is een tuin die vaak over het hoofd wordt gezien. Hij ligt vlak bij de bekendere Boboli-tuinen, maar is veel rustiger én minstens zo mooi. Vanaf de lager gelegen ingang wandel je in een paar minuten omhoog door terrassen vol bloemen, fonteinen en pergola’s. Vooral in het voorjaar, als de blauwe regen bloeit, is het uitzicht sprookjesachtig.
Bovenaan heb je een van de beste uitzichten over Florence, zonder de drukte van Piazzale Michelangelo. Je ziet de Duomo, de torens en de daken van de stad, met op de voorgrond een zee van groen. Onderweg kom je beelden, oude muren en zelfs een kleine villa tegen waar af en toe exposities zijn.
Toegang is inbegrepen bij een combiticket met Boboli of Palazzo Pitti, maar er is ook een losse entree. Als je een rustige plek zoekt om te wandelen, te kijken of gewoon even te zitten, dan is dit een topadres.
#20 Giardino delle Rose
De Giardino delle Rose ligt net onder Piazzale Michelangelo en is een van de meest toegankelijke groene plekken van de stad. De tuin werd in de negentiende eeuw aangelegd en is gratis te bezoeken. Er groeien meer dan 350 soorten rozen, en het uitzicht over Florence is bijna net zo goed als op het plein erboven. Maar dan zonder de mensenmassa’s en met het zachte parfum van bloemen in de lucht.
Tussen de rozenstruiken vind je beelden van de Franse kunstenaar Jean-Michel Folon, die hier een kleine permanente tentoonstelling kreeg. Die kunstwerken, gecombineerd met het groen, maken de tuin net even anders dan de formele tuinen bij de Medici-paleizen.
#21 Giardino dell’Iris
De Giardino dell’Iris is een bijzondere tuin die maar één maand per jaar open is, en dat maakt het juist zo’n leuke tip. Elke mei bloeien hier duizenden irissen in alle mogelijke kleuren en vormen. Dat is niet toevallig: de iris is het symbool van Florence en staat ook op het stadswapen. De tuin ligt op een heuvel direct naast Piazzale Michelangelo en kijkt uit over de stad.
De paden slingeren tussen de bloembedden door, langs kleine vijvers en uitzichtpunten. Je kunt hier rustig wandelen en onderweg leer je via bordjes meer over de soorten en hun oorsprong. De tuin wordt beheerd door een stichting die zich inzet voor het behoud van de bloem en organiseert jaarlijks een internationale iriswedstrijd.
Toegang is gratis, maar alleen mogelijk in mei. Dan is de tuin dagelijks geopend en makkelijk te combineren met een bezoek aan het uitzichtpunt boven.
#22 Villa Medicea La Petraia
Een van de grootste verrassingen tijdens ons laatste bezoek aan Florence? Dit bijzondere paleis net buiten het centrum van Florence, in de heuvels bij Castello. Deze Medici-villa was ooit het buitenverblijf van Cosimo I en later van de eerste koning van Italië, Vittorio Emanuele II. Het gebouw zelf is statig maar niet overdreven luxe. Wat zeker opvalt, zijn de tuinen in terrassen, met perfect gesnoeide heggen en uitzicht op Florence in de verte.
Binnenin in Villa Mediciae La Petraia wandel je door zalen vol fresco’s, meubels en herinneringen aan de tijd van de Medici en het Italiaanse koningshuis. Hoogtepunt is de grote zaal met wandvullende fresco’s over Florentijnse veldslagen, overkoepeld door een glazen dak. Tijdens ons bezoek werd gewerkt aan restauratie van deze prachtige fresco’s.
De toegang is gratis. Rondleidingen zijn verplicht maar ook kosteloos en starten op vaste tijden, meestal met een gids van de overheid. Wij kregen een privérondleiding van een Engels sprekende gids. Je bereikt de villa met de bus of met de auto. Het is een ideale uitstap als je iets buiten de gebaande paden zoekt.
#23 Torre di San Niccolò
Aan de zuidoever van de Arno staat de Torre di San Niccolò, een middeleeuwse verdedigingstoren die ooit deel uitmaakte van de stadsmuur. Hij dateert uit de tweede helft van de dertiende eeuw en was vroeger verbonden met andere torens en poorten rond Florence.
Je kunt de toren beklimmen, maar alleen in de zomermaanden en met begeleiding. Tijdens de klim krijg je uitleg over de geschiedenis van de stad en de rol van de torens. Boven wacht een fantastisch uitzicht over de Arno, de bruggen en de daken van Florence.
De rondleidingen zijn kleinschalig, en je moet van tevoren reserveren. De toegang is betaalbaar en de sfeer is persoonlijk. Dit is geen drukbezochte attractie, maar eerder een ontdekking voor wie graag net iets anders wil dan het standaardrondje.
De verborgen parels van Florence
#24 Chiostro dello Scalzo
Chiostro dello Scalzo is een van die plekken waar je zo voorbij zou lopen, maar als je weet dat het er is, wil je het niet missen. Deze kleine kloostergang ligt aan een drukke straat, achter een eenvoudige gevel, en is helemaal gratis te bezoeken. Binnen stap je in een verstilde ruimte met grijs-witte fresco’s van Andrea del Sarto, die hier begin zestiende eeuw werkte.
De schilderingen tonen het leven van Johannes de Doper en zijn allemaal uitgevoerd in grisaille, een techniek waarbij alleen grijstinten worden gebruikt, waardoor het bijna op beeldhouwwerk lijkt. De fresco’s zijn verfijnd, ingetogen en bijzonder goed bewaard gebleven.
De kloostergang was ooit onderdeel van een broederschap van boetelingen die processies hielden op blote voeten. Vandaar ook de naam: ‘Scalzo’ betekent blootsvoets. Tegenwoordig is het vooral een rustige, bijna geheime plek waar je in tien minuten even helemaal uit de drukte stapt. Een klein juweeltje midden in de stad.
Bonus: het laatste avondmaal in Sant’Apollonia
Wie de drukte van Florence even wil ontvluchten, vindt een stille parel in het voormalige klooster van Sant’Apollonia, vlakbij het Chiostro dello Scalzo. Dit klooster herbergt één van de mooiste fresco’s van de stad: Het Laatste Avondmaal van Andrea del Castagno. Het indrukwekkende werk is nog te zien op de originele muur in de refter en is een vroeg voorbeeld van de renaissancestijl. Omdat het klooster lang gesloten was voor het publiek, is dit meesterwerk uitzonderlijk goed bewaard gebleven. De toegang is gratis en je deelt de ruimte vaak alleen met een handvol andere bezoekers.
#25 Brancacci-kapel (Santa Maria del Carmine)
Wie de wijk Oltrarno induikt, loopt zomaar tegen een van de belangrijkste plekken uit de kunstgeschiedenis aan: de Brancacci-kapel. Je vindt ‘m in de kerk van Santa Maria del Carmine, achter een vrij eenvoudige gevel. Binnen stap je echter een ruimte in die de schilderkunst voorgoed veranderde. Masaccio en Masolino werkten hier aan een serie fresco’s over het leven van Petrus, en wat je ziet is baanbrekend: echte emoties, perspectief en menselijke verhoudingen.
Masaccio’s beroemde ‘Verdrijving uit het Paradijs’ is rauw en kwetsbaar, helemaal anders dan de stijve gezichten die je elders ziet uit die tijd. Later voegde Filippino Lippi nog enkele scènes toe, maar de sfeer en stijl zijn verrassend consistent gebleven. De toegang is betaald.
#26 Officina Profumo-Farmaceutica di Santa Maria Novella
Stap je deze oude apotheek binnen, dan stap je Florence uit en een ander tijdperk in. De Officina di Santa Maria Novella bestaat al sinds 1221 en werd ooit opgericht door dominicaner monniken die geneeskrachtige kruiden en parfums maakten. Vandaag is het een winkel, museum en geurbeleving in één.
Het gebouw zelf is al de moeite waard: hoge plafonds, fresco’s, kroonluchters, houten vitrines met flesjes in perfecte rijen. Alles ruikt hier naar bloemen, kruiden, citrus of amber. Je kunt er klassieke parfums kopen die al eeuwenlang volgens hetzelfde recept worden gemaakt, maar ook zepen, crèmes en likeuren.
Toegang is gratis en je mag gewoon rustig rondkijken. In een paar zalen staan historische objecten: oude potten, weegschalen en handgeschreven recepten. Zelfs als je niets koopt, is dit een bijzondere plek om te bezoeken.
#27 Museo di San Marco
Op zoek naar rust in Florence? Ga dan naar het Museo di San Marco. Dit voormalige klooster ligt een paar straten van de Duomo, maar voelt als een wereld apart. Geen drukte, geen rijen – alleen stilte, licht en kunst. Hier woonde en werkte de schilder Fra Angelico, en hij liet in bijna elke kloostercel een fresco achter.
De schilderingen zijn sober, maar krachtig. Veel scènes tonen Christus, Maria of engelen, altijd met een gevoel van ruimte en innerlijke rust. Je loopt door de slaapvertrekken van de monniken, de gangen, de eetzaal. Alles is bewaard gebleven zoals het was. In de refter hangt een verstilde Laatste Avondmaal, en in de oude bibliotheek zie je manuscripten en oude boeken.
#28 Santo Spirito & plein
Santo Spirito is een van die plekken waar Florence ineens wat losser voelt. Het plein ligt in de wijk Oltrarno, aan de zuidkant van de stad, en is vooral geliefd bij locals en studenten. Overdag vind je er marktstalletjes, ’s avonds verandert het in een levendige ontmoetingsplek met volle terrassen, muziek en een ongedwongen sfeer.
De basiliek die het plein zijn naam geeft, werd ontworpen door Brunelleschi, maar de gevel bleef opvallend kaal. Van buiten is het dus niet meteen indrukwekkend, maar binnenin zie je een licht en ruim interieur met tientallen kapellen, kunstwerken en zelfs een houten crucifix die aan Michelangelo wordt toegeschreven.
De toegang tot de kerk is gratis, behalve voor een klein deel waar het crucifix hangt. Wat deze plek vooral bijzonder maakt, is de mix van religieus erfgoed en dagelijks leven. Hier zie je Florence niet alleen als museumstad, maar als een plek waar mensen wonen, eten, studeren en leven.
#29 Sant’Ambrogio Markt
Als je wilt zien hoe Florentijnen zelf hun boodschappen doen, ga dan naar de overdekte markt van Sant’Ambrogio. Deze markt ligt iets buiten het toeristische centrum en is een heerlijke plek om rond te lopen zonder hordes toeristen om je heen.
Binnen vind je vlees, vis, kaas, pasta en brood, vers en lokaal. Buiten staan kraampjes met groenten, fruit, bloemen en tweedehands kleding. Veel winkeltjes worden al generaties gerund door dezelfde families. Je hoort hier meer Italiaans dan Engels, en dat maakt het leuk. De markt is open van maandag tot en met zaterdag, vooral in de ochtend het levendigst.
Extra leuk: neem de roltrappen naar boven en je komt juist uit in een hippe foodcourt! Wij vonden het (vegetarische) eten er niet bijzonder lekker, maar de sfeer is wel ontzettend leuk.
#30 Het Leonardo da Vinci Museum
Florence was de stad van Leonardo da Vinci, en hoewel je zijn schilderijen vooral in andere musea vindt, geeft dit kleine museum een goed beeld van zijn uitvindersgeest. Je vindt het vlak bij de Duomo, en het is vooral leuk als je geïnteresseerd bent in techniek, wetenschap of met kinderen reist.
Het Da Vinci Museum bestaat uit nagebouwde modellen van Da Vinci’s ontwerpen: vliegtuigen, hijskranen, oorlogsmachines en waterwerktuigen. Je mag veel van de modellen aanraken en uitproberen, wat het interactief en speels maakt. Er hangen ook schetsen en uitleg over hoe zijn ideeën tot stand kwamen.
Het is geen groots museum, maar wel een leuke afwisseling als je even iets anders wilt dan schilderkunst en kerken. De toegang is betaald.
Wie is de Mol in Florence
In het jubileumseizoen van Wie is de Mol? in 2020 was Florence een van de indrukwekkende Wie is de Mol Locaties. De stad werd het decor voor een reeks opdrachten waarin cultuur, verwarring en visuele pracht samenkwamen. De kandidaten dwaalden door het historische centrum en moesten onder andere in de wereldberoemde Galleria degli Uffizi op zoek naar details uit klassieke schilderijen. Terwijl ze door lege museumzalen liepen, werden ze uitgedaagd om kunstwerken te analyseren en replica’s te maken.
Ook op het Piazza della Signoria, tussen de beelden en onder het wakend oog van Palazzo Vecchio, speelden zich spellen af waarbij kandidaten koffers moesten opsporen in de drukte. Daarnaast kregen ze ansichtkaarten met foto’s van Florentijnse details en moesten ze in de stad op zoek naar het bijbehorende uitzichtpunt of kunstwerk. Zo kwamen onder andere de Ponte Vecchio, de Duomo en de gevel van Santa Croce voorbij.
De aflevering had daarmee niet alleen leuke spellen, maar gaf ook een heel leuk inkijkje in Florence.
