Van de drie actieve vulkanen in Guatemala is de Santiaguito het gevaarlijkst. Zo gevaarlijk dat alle hikes op de vulkaan zijn geannuleerd. Dat betekent gelukkig niet dat je dit indrukwekkende natuurfenomeen niet kan bezoeken. Op een veilige afstand heb je vanaf de Santa Maria-vulkaan een fantastisch uitzicht over de Santiaguito. Met een beetje geluk kan je zelfs een uitbarsting meemaken.
Een makkelijke ochtendhike
Hoe spectaculair dat ook klinkt, de hike naar het uitzichtpunt voor de Santiaguito valt reuze mee. Sterker nog: wij hadden deze hike juist mede daarom uitgekozen. Na zware tweedaagse hikes naar de toppen van de Acatenango en de Pacaya klonk een makkelijke ochtendhike ons als muziek in de oren.
Voor deze hike moet je wel vroeg opstaan. Onze lokale gids van Monte Verde pikte ons bij ons hotel in Quetzaltenango op om 6.00 uur ’s ochtends. Na een tochtje door de stad om de anderen op te halen kwamen we uiteindelijk om 7.00 uur aan bij de voet van de Santa Maria.
De Santiaguito is namelijk onderdeel van de Santa Maria-vulkaan. Wij hebben ons laten vertellen dat de kraters van de Santiaguito ontstonden door een enorme uitbarsting van de Santa Maria. Een deel van de vulkaan stortte toen in en dat is nu de Santiaguito. De Santa Maria ligt een stuk hoger dan de Santiaguito en is een populaire bestemming voor een zware daghike of zelfs overnight tour. Vanaf de top schijn je ook de Santiaguito te kunnen bekijken, dus daarmee zou je zelfs twee vliegen in een klap vangen. De hike naar het uitzichtpunt voor de Santiaguito is het eerste deel gelijk aan die voor de Santa Maria. Op een gegeven moment sla je voor de Santa Maria-top linksaf, maar loop je voor de Santiaguito rechtdoor.
De hike naar het uitzichtpunt duurt ongeveer 2 uur. Dat is niet lang en valt natuurlijk mee in vergelijking met de veel zwaardere hikes naar bijvoorbeeld de Santa Maria of Acatenango. Het wordt daarom vaak als licht ervaren en vergeleken met een wandeling. Maar dat is wel een heel rooskleurige omschrijving van de hike. Wij vonden de hike niet superzwaar, maar je loopt wel het grootste deel van de tocht omhoog.
Drie uitbarstingen van de Santiaguito
Rond 9 uur waren wij bij het uitzichtpunt en dat was een perfecte timing. Het is in deze regio namelijk best fris tijdens onze reis in november en precies rond 9 uur verschijnt de zon. Die komt dan net achter de Santa Maria vandaan en verwarmt ons op het uitzichtpunt. Deze tocht wordt overigens ook niet later op de dag aangeboden. Dan hangen er hier vaak wolken, waardoor je maar weinig van dit uitzicht kan zien.
Want dat uitzicht is natuurlijk waarvoor we komen. We zien een enorm weids landschap met veel groen en in de verte meer bergen en heuvels. Maar schuin voor ons springt duidelijk de Santiaguito in het oog. De vulkaan is een grillige formatie van rotsen en meerdere kraters. Onze gids wijst op de krater het meest links van ons. Daar kunnen we het vuurwerk verwachten, laat hij ons in het Spaans weten.
We weten dat de reizigers eerder die week teleurgesteld van de tocht terugkwamen. De vulkaan bleef even rustig en er waren geen erupties te zien. Hoe anders was dat deze ochtend! In totaal hebben we anderhalf uur op het uitzichtpunt doorgebracht. In die tijd hebben we de vulkaan maar liefst drie keer zien uitbarsten. De krater begint eerst langzaam te roken, totdat er een enorme, dikke en witte rookwolk ontstaat.
Onze tijd bij het uitzichtpunt brengen we door met een kop koffie en thee die onze gids heeft meegebracht. Wij zijn met een kleine groep van zes. We kletsen over de vulkaan en onze reizen, en knuffelen met de hond die hier rondhangt. Afgewisseld met de drie erupties waarvan we natuurlijk allemaal foto’s en filmpjes maken. We zijn hier overigens niet alleen; ook een andere groep geniet daar van het uitzicht als wij aankomen. Na een half uur beginnen zij weer aan hun afdaling.
Wij zijn uiteindelijk rond 11.30 uur weer helemaal aan de voet van de Santa Maria. Rond het middaguur zijn we weer in Xela. Just in time for lunch.
Praktisch: met gids of zelf op pad?
Je kan de hike naar het uitzichtpunt natuurlijk ook zelf ondernemen. Wij hebben ons hier goed over ingelezen en hier uiteindelijk niet voor gekozen. Hoewel de route niet heel ingewikkeld is, zijn er toch een paar punten waar je verkeerd kan lopen. Ook gaat de tocht een klein deel over privéterrein en hebben de tourorganisaties afspraken met de eigenaar. Omdat je uiteindelijk op tijd op het uitzichtpunt wilt zijn om de bewolking voor te zijn, raden wij je dus echt een gids aan.
Wij kozen voor de lokale organisatie Monte Verde. Veel organisaties adverteren met hun donaties aan de lokale gemeenschap, maar Monte Verde is zelf de lokale gemeenschap. De organisatie wordt volledig gerund door locals en wij hadden dan ook een local guide mee op pad. Ons Spaans is helaas niet goed genoeg om lange gesprekken met hem te kunnen voeren. Maar zijn uitleg over de vulkaan en de tocht was goed te begrijpen.
Met een groep van drie of meer personen kost de hike bij Monte Verde 25 USD per persoon. Hier vind je de contactinformatie van Monte Verde, maar boeken kan je ook ter plekke in Quetzaltenango bij hun kantoor.
Paklijst
- Warme kleding, want het kan ’s ochtends erg koud zijn. Wij droegen meerdere lagen, zodat we gaandeweg wat uit konden trekken.
- Goede hikeschoenen zijn geen must, maar wel erg fijn. Wij dragen zelf goede schoenen met profiel van Keen en zijn daar heel blij mee.
- Minstens 1,5 liter water per persoon. Thee of koffie hoef je dus niet zelf mee te nemen.
- Ontbijt en een snack voor tijdens de tocht en bij het uitzichtpunt.
- Zonnebril en zonnebrand voor wanneer de zon uiteindelijk tevoorschijn komt.
